terrorist-2481808_1920

Keşke duyguların sabit olduğu bir dünya olsaydı diye düşünüyorum sık sık. İniş çıkışların olmadığı. İnsanın diğerlerini, ve dahası kendini de, tahmin edebileceği. Herkes sabit olduğu için tahmin edebileceği.

Ama bu dünyanın herhangi bir izini göremedim henüz. Ya öyle bir yer yok, ya da ben göremedim.

Eğer öyle bir yer yoksa, neden yok acaba? Sabit kalabilmek daha kötü olmalı ki onun üzerine kurulmuş bir dünya yok. Sabitsizlik üzerine kurulmuş bir dünya var.

Eğer ben göremediysem, neden göremedim? Hiç görecek miyim?

Sanki bana ben göremiyormuşum gibi değil de öyle bir yer yokmuş gibi geliyor. Öyle bir yer insan doğasına aykırıymış gibi. Sanki biz sabitsizlikten sabit kalabilmeyi öğrenince daha gelişmiş varlıklar oluyormuşuz gibi.

Ama insanın canı kısa yoldan sabitliğe ulaşmak istemiyor da değil hani.

 

Bu yazıya ve diğer Türkçe yazılara buradan ulaşabilirsiniz.